bigünah kuzuyu bile sevemezsin bazen
bahar mahar romantizmi, fasafiso
insan öyle bir noktaya gelir ki
inanmaz soluyan hiç bir şeye
mesela çiçeğin biri
çeksin kınından hançerini
vay! sende mi diyemiyorsun,
bir siz eksiktiniz sevgili çiçek
aferin, diyorsun.
şaşırmazsa kulağı uzarmış insanın
sırf bunun için alışmalısın, öyle ya
tabanca taşımasına karıncanın
şaşır, şaşır ki, vay be!.. deme,
kulağın uzamasın.
Kayıt Tarihi : 26.11.2016 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!