Antik Tiyatrolar Şiiri - Mesut Yüksel

Eski bir tiyatro sahnesiyim, zamanın ötesinde;
burada yankılandı en görkemli oyunlar.
Yüzlerdeki mimiklerde yaşarım,
roller benim sessiz ve kadim sırdaşlarım.

Tiradlar uçuşur gökyüzüne;
sahnenin ölümsüz ruhları
yüceltir sanatı, kudretli bir ritüel gibi.

Havada fısıltılar dolaşır;
oyuncuların izlerini taşır taş duvarlar.
Alkışlar yükselir kuytulardan,
gecelerime yarenlik eder yankılar.
Her perde, zamanı aşan bir efsaneye dönüşür.

Bir kralın izlediği esprili sahnede
kahkahadan işlenir tacındaki elmaslar.
Taş koltuklarda gülen silüetler
sonsuzluğa doğru yükselir,
hafızaların kutsal amforasında saklanır.

Sanatın en yüce gösterisine eşlik eder;
insanlığın ortak mirasıdır
antik tiyatrolar.
Mitlerin hâlâ nefes aldığı,
perdeyi hiç indirmeyen mabedler...