Antik Bar Şiiri - Ümit Atayman

ağladığım gecelerin sabahında sen varsın
yüreğini özlerim ne güzel kokar
bir gece antik barda bırakıp gittin beni
masamda yokluğun karanfil kokar

ellerimi ilk kez antik barda tutmuştun
o anda gözlerine yeniden vurulmuştum
türkümüz çalıyordu ne hayaller kurmuştum
artık hayalin bile karanfil kokar

suların önündeki masayı çok severdin
buradan görüntü ne kadar güzel derdin
durmadan dolanırdı ellerimde ellerin
antik barda sular karanfil kokar

şarkılar bizimdi türküler bizim
demiştim antik barda evlenir misin
kadere bak yeniden azacakmış dertlerim
giymediğin gelinlik karanfil kokar

ağladığım gecelerin sabahında sen varsın
yüreğini özlerim ne güzel kokar
yoksun artık her yanımı sardı acılar
antik barda hüznüm karanfil kokar