Uyku ilacımı almadım,
Bu akşam,
Seninle uyumak istiyorum.
Şizofren değilim biliyorum,
Lakin beni hiç yalnız bırakmıyorsun,
Bunu da biliyorum.
Belki ruhum yasta,
Belki yastık yasta,
Belki de gece.
Hangimiz daha çok yas tutuyor onuda bilmiyorum.
Ayrıldığımızdan beri
Hiç bir şey bilmiyorum.
Uyumayı,
Uyanmayı,
Unutmayı,
Unutulmayı
Bilmiyorum.
Yüzümü hangi gülen yüze dönsem
Sahte geliyor.
Kışa dönen yüreğimi
Örtmeyi,
Rüzgarınla savrulan ümitlerimi
Toplamayı,
Yitirdiğim oyuncağımı nereden
Bulacağımı,
İçime akan gözyaşlarımı saklayacak
Ummanı
Bilmiyorum.
Ayrıldık ayrılalı,
Sararmış bahçemi nasıl
Bahara döndüreceğimi
Bilmiyorum.
Anlıyor musun?
Şizofren değilim,
İlaçlarımı sokağa döktüm,
Sen gitme,
Hayalde olsan gitme,
Hiç gitme.
Mine Yılmaz Sevinç
07.Ağustos.2022
22:45
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 02:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!