Ansızın gelen küçük ama değerli şey ??

Aşk ansızın kapını çalar; en umutsuz anında, inancın tükenmişken bile. Sen “olmaz” dediğin yerde, hayat bir pencere aralar ve içeriye hafif, sıcak bir ışık sızar. O ışık önce küçük bir umut olur; sonra yürüdüğü her köşeyi aydınlatan bir yol.

Belki planların yoktu, belki kalbin eskisi kadar cesur değildi. Yine de bir bakarsın, gülüşü en karanlık zamanının kapısını çalıyor; sesinde daha önce hissetmediğin bir tanıdıklık, dokunuşunda ev gibi bir sıcaklık. Aşk öyle gelmiştir: haber vermeden, acele etmeden, hayatı yeniden örmeye niyetliymiş gibi.

İyi ki dediklerimiz vardır hayatta. İyi ki karşılaştın, iyi ki tebessümün vardın, iyi ki el ele yürüdüğünüz sabahlara uyanıyorsunuz. Her “iyi ki” birer hatırlatmadır — kaybettiğini sandığın inancın yeniden filizlendiğine dair sessiz bir kutlama.

Yaşam kısa, tesadüfler kıymetli; sevgi gelirken sakince yerleşir. Sen “olmaz” derken hayatın, “olur” demesine izin ver; çünkü bazen en parlak aydınlık, en beklenmedik kapılardan içeri girer. Ve sen, karanlık dünyamı aydınlatan en güzel şeysin.