Kaç gece daha saklanır bu yara kaç gece daha yorulur bu zaman,
düşünmek alaycı zavallı seni yokluğun koca bir denizde olmayan tuz gibi.
Yakar kalbimi bir mızrak ateşli.
Durduramıyorum küçük dünyayı, üst üste mi gelir kader.
Kibir hırpalıyor beynimi zor tutuyorum bizi birleştiren ama
zorba gibi ayıran anılar müsveddesine.
Ele geçirmeye çalışıyorlar beni, zorbalıkla ve ben teslim oluyorum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta