Annen Şiiri - Ümit Kilislioğlu Özger

Herkes karşındayken,
O arkanda kapı gibi durdu;
Sınava girdiğinde üzerine ,
Hep güzel hayaller kurdu.
Habersiz bıraktığında,
Uyumadı, sabaha kadar oturdu;
Gittiğin yerden sâlimen dönmen için,
Dua eder, yâsin okurdu;
Üstüne toz kondurmazdı senin,
Sen neredeysen orasıydı yeri yurdu
Kusurlarını görmek istemezdi
Yüreciği kaleydi, surdu
Annendi O,
Sesi nağmeydi, bakışı nurdu
Bir gün ecel meleği aldı O nu……,
Göğe uçurdu.
Sonra içini fayda vermez bir pişmanlık kapladı;
Özlemi yüreğine
Zaman geçtikçe daha çok,
Daha çok vurdu.

26/4/2019