"Anne" dilde ki, fikirde ki,en güzel kelimeymiş. Annenin yanı, cennetin kırk köşesiymis.
Annenin duası, yedi kat yerin arşıymış.
Annenin kokusu, en güzel çiçeklerin viranesiymiş.
Annenin dudağı, evladının yanağının ıslak nağmesiymiş.
İşte evlat her "anne" değişte ya acısı diner ya da sevgisi çoşarmış.
Annenin yüreği onca acıya taş olsa dayanır mı?Çiçek olsa, bahar olsa, yaz olsa, gündüz olsa, gece olsa ya da yolumuzu aydınlatan ışık olsa yine de kırılmaz mı?
Bu yaralara evlat merhem olmaz mı?
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta