- 23 Madencinin şehit olduğu Grizu sonrası
Kuyubaşında Annemle birlikte Babamı beklerken
Kozlu-Zonguldak Şubat 1973 -
Parça parça geliyor cesetler kömür tozlu
Ağlıyor çoluk çocuk ağlıyor bütün kozlu
Gözyaşları sel olmuş gözyaşları grizu
Annemle ben çaresiz babamı bekliyorduk
Allahım yaşamayan bunu nerden bilecek
Bilmem sağ mı ölü mü babam nasıl gelecek
‘Baba gel artık’ derken bir ölü mü gelecek
Annemle ben çaresiz babamı bekliyorduk
Yıllar geçse unutmam annemin o aczini
Herkeste görüyordum bir ölünün benzini
Topraktan çıkan sanki terkediyor kabrini
Annemle ben çaresiz babamı bekliyorduk
Yeni bir ceset geldi ama babam değildi
Hayatımda ilk defa bir ölüye sevindim
Arkadaşım ağlarken umutlandım dirildim
Annemle ben çaresiz babamı bekliyorduk
Saatler geçti gitti dualar da tükendi
Umut kalmadı derken Allahım babam geldi
Boğazım düğümlendi dondum sevinemedim
Babasız kalanlarla ağladım gülemedim
Annemle ben çaresiz babamı bekliyorduk
Ankara
(20 haziran 2004)
Kayıt Tarihi : 22.6.2004 10:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Şiir konusuna dönersek; şunu rahatca söyleyebilirim ki bu şiiri okuduktan sonra; ben de kendi kendime artık maden hakkında şiir yazdım demeyeceğim..
'Hayatında ilk kez bir ölüye sevinmek..' bundan daha yoğun ne anlatabilir ki orada yaşananı.
saygılarımla
aynur özbek uluç
TÜM YORUMLAR (9)