Bir bilsen kırk iki yıl nasıl geçti sorma hiç
Köşelerde boynumu büke büke ağladım
Kimi bir yetim dedi… Kimi sokaktaki piç
Çaresizce gözyaşı döke döke ağladım
Sanki insan değil de ruhsuz kemikle etim
Keşke yalnız ben olsam duygular bile yetim
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
