Mutlu değilim ANNE
Işığı sönmüş, karanlıklardayım.
Dipsiz kör kuyular misali, çıkmıyor sesim.
Ben avazım çıktığı kadar bagırsamda,
Duvar olmuş dört bir yanım, beni duymuyorlar anne.
Yüreğimdeki acılara dayanamaz oldum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta