Anneme ilk ve son yazdığım şiir
Mısraları yakıştıramadığım o çizgili yüz.
Bir gece gözlerinde nuru gördüğüm başlangıcım.
Unuttuğum sevdalarımda saklı yârim
Yalancı bahara kapılıp ağladığımda, gecemi aydınlatan ışığım.
Deterjan kokulu ellerini ne çok özledim sensizliğin zindanında.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
çok güzel çok beğendim yüreğine sağlık Hakan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta