Anneme Şiiri - Ehyet Dumlu

Ehyet Dumlu
32

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Anneme


Annemi çocukluğumda kaybettim, otuz yedi yaşımda
Uçurumdan düşer gibi kaymıştı ellerimden
Giderken ' Bir daha dönemem.’ der gibi o derin bakışı bitirdi çocukluğumu
O, köyün en güzel kızıydı, en güzel zülüflü kızı
En yağız delikanlısını almıştı köyün, en anne olacak kızı
Anahanım’dı adı.
Dünyanın en hanım kadını ve en iyi anasıydı
Tam sekiz çocuk doğurmuş ve ömrünü vermişti onlara
İyilikte ve fedakârlıkta sınır tanımazdı
Zehir yese bal kusardı çocuklarına

Bütün çiçekleri severdi,
Bütün insanları severdi,
Merhametin annesiydi,
Sadece ayağının altı değildi cennet;
O, cennetin ta kendisiydi

Benim Annem; dünyanın en güzel annesiydi,
En güler yüzlü, Ak zülüflü annesi,
Ayağına diken batsa, gül diyen annesi,
Gül bahçesinde, nur içinde uyuyacak annesi...

10.05.2015

Ehyet Dumlu
Kayıt Tarihi : 29.3.2022 12:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ehyet Dumlu