Tam alışmıştım yokluğuna
Senin varlığın geldi aklıma.
Sustum...
Konuşmaktan daha güzel olan suskunluğuma sustum.
Evet; dudaklarımı ısırdım, çenem titredi, boğazım düğümlendi, yutkundum.
Ve hıçkıra hıçkıra ağladım,
doğru.
Ama sustum...
Senin yokluğun geldi aklıma.
11.06.2018
Kayıt Tarihi : 4.3.2022 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim üstad. Saygılar
TÜM YORUMLAR (2)