Annem Olmadı Şiiri - Celal Özdemir

Boynuna sarılacağım,
Kollarında uyuyacağım,
Anneler gününü kutlayacağım,
Benim hiç annem olmadı.

Saçlarımı okşayacak,
Ağlayınca susturacak,
Koruyup ta kollayacak,
Benim hiç annem olmadı.

Hastalanınca üzülen,
Soğuklarda üstümü örten,
Kalkıp bana  çorba pişiren,
Benim hiç annem olmadı.

Elbiselerimi ütüleyen,
Sonra okula yolcu edip gönderen,
Akşamları yolumu bekleyen,
Benim hiç annem olmadı.

Düşünce tutup elimden,
Acılarımı geçsin diye üfleyen,
Beni yavrum diye seven,
Benim hiç annem olmadı

Anneler gününü kutlarken eller,
Benim gözümden Akıyor seller.
Bu nasıl bir kötü kader,
Benim hiç annem olmadı.

Celal Özdemir