Bu tertemiz sevgimin faili sensin.
Öldüm...Aman sus! Annem bunu bilmesin!
“Ömrünün baharında yavrumun gülü
Sararıp soldu, kurudu mu?”demesin.
“Yaprak yaprak zülüflerini kesmişler,
Hiç ısınmamış elleri, buz kesmişler...
Kara kara gözlerine mil çekmişler,
Ölmüş, gömmemişler yavrumu” demesin.
Ben güleceğim, annem içimi bilmesin...
Alev alev yanıyor olsam da susup
Haykırmadan, sessizce büyüyeceğim.
Dışarda meyve veririrken dallarım,
İçerde öleceğim, annem bilmesin...
Nur Han
Kayıt Tarihi : 20.11.2018 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!