Annem... Şiiri - Seçil Karagöz

Yedirir, içirirdin; giydirir, gezdirirdin;
Başım ağrıdığında üzerime titrerdin...

Başucumda beklerdin, bana ninni söylerdin;
Canım sıkıldığında beni eğlendirirdin...

Gözlerime bakardın, meramımı anlardın;
Biraz naz yaptığımda ona da katlanırdın...

Bir sevgi pınarıydın; hep şefkat dağıtırdın;
İçim daraldığında özümde, yanımdaydın...

Uzlaşmayı öğrettin; bölüşmeyi gösterdin;
Bir an takıldığımda ışıttın, yol gösterdin...

Tertemizdi yüreğin; pek güçlüydü dileğin;
Yakarırım Allah’a sana gelsin bebeğin...

Hayli güçlüdür sevgim, hem de derindir saygım;
Geçmişe daldığımda depreşir duygularım...

Hep fedakârlık ettin; kendini düşünmedin;
Geçen nice yıllarda sağlığını yitirdin...

Cennettir mutlak yerin; dile gelir eserin;
Sesin kulaklarımda, tüm duâlarım senin...

‘13 Mayıs 2007’