Annem Şiiri - İlhan Özgen

Adını fısıldasam, kainat durur Annem,
Dilim bağlanır, başka sözler susar.
Sen varsın diye nefes alır bu dünya, bilirim,
Gözümün aydınlığı, ruhumun limanı sensin.

İlk dokunuştu gönlümde sevginin filizi,
Hep başımın tacı, onurum, gururum.
Kimi zaman sığınağım, kimi zaman sırdaşım,
Suskun çığlıklarımı duyan tek ses, senin.

Gözümden akan her damla yaş,
Senin izlerini taşır, şefkatli ellerinin.
Yüzümdeki her gülümseme,
Senin dualarının, emeğinin armağanı.

Sen bir özlem gibi derin, içimi yakan.
Bir sevda gibi sarıp sarmalayan, hiç bitmeyen.
Bir dua gibi kutsal, dilimden düşürmediğim.
Bir ibadet gibi saf, varlığımın anlamı.

Yüreğimin en kökünde filizlenen ilk sensin,
Sesini duysam, dünya durur, ben kaybolurum,
Senin sevgini kim anlar kim çözebilir Annem...