Hep güçlü olmayı öğretmiştin ya bana Annem!
Ben bu sahte duruştan çok yoruldum.
Gözyaşlarımı tenhada akıtmaktan,
Kederimi geceye saklamaktan,
Mutluluk pozlarıyla yürüdüğüm yolları,
Yalanıma şahit tutmaktan,
Çok yoruldum ANNEM!
Özür dilerim ANNEM!
Vazgeçtim ben güçlü görünmekten,
Vazgeçtim kederime taç takıp gezinmekten,
Bıraktım gözyaşlarımı ulu ortaya.
Saklamıyorum artık acıyla ağarttığım saçlarımı da.
Özür dilerim ANNEM!
Ne kadar çabalasam da,
Düzelmiyor artık düşen omuzlarım,
Geldiğim bu dumanlı sapakta.....
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 25.8.2024 15:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!