Annem Şiiri - İbrahim Kurt 3

Gündüzün ninnisinde , gecenin uykusunda
Beni hiç bırakmayan , ah benim canım annem
Sevginin masumunda ,sevdanın duygusunda
-Beni hiç bırakmayan , ah benim canım annem
-İnan sen olmayınca ,tutmaz sol yanım annem

Sırtından indirmezdin , yürürken belde belde
Benim için harcadın , her ne varise elde
Her mevsim fırtınada, selde yağmurda yelde
-Beni hiç bırakmayan , ah benim canım annem
-İnan sen olmayınca, tutmaz sol yanım annem

Kalbim bir defa olsun , anne lezzeti tatta
Yüreğimin sahibi , duracak yüce katta
Varlığı bu dünyada ,yaşadıkça hayatta
-Beni hiç bırakmayan , ah benim canım annem
-İnan sen olmayınca, tutmaz sol yanım annem

İbrahim Kurt
Antalya- Melekler Çiftliği

Antalya_ 09.05.2015 saat 13.00

DOST DİLLER

Bir gece yarısında aniden tutar sıtma nöbetim Ateş basar önce, birden buz keser yüreğim Zelzele olur beynimde, kurur damağım dilim Hayat anlamını yitirir, dalar uzaklara gözlerim Tepemden tırnağa boşalır içim Tam o anda, annem, içimden geçersin bilirim Sebebini bilmediğim bir yıkım, toz duman Ellerini arar ellerim Demli çay kadar keskin kederimi gözlerinde uyutmak Ciğerlerimi nikotinle çatlatmak Uyumak ebedi uykuya dizlerinde Annem, öyle acı veriyor ki hasretin Paçavraya dönen bedenimi binlerce parçaya ayırmak isterim. Gece kaçağı yarasalar ruhumda uçuşur, Diplere çeker binlerce el Yokluğunla kendi içimde defalarca boğulurum, eririm Alabora olur kâğıttan gemilerim, Kolları kopar bez bebeklerimin, Yıkılır gecenin direkleri, karanlığın altında ezilirim Aklım göçer başımdan annem, deliririm Birden gülüşün geçer göz harelerimden Şefkatinin elleri okşar saçlarımı Can verirsin bir kez daha Tekrar tekrar tekrar dirilirim... Sultanım, emirim, üstadım, pirim Annem... Nimet Öner

Nimet hanımefendi; Teşekkür ederim saygılar sunarım