Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Merhaba. Sanırım anne ve anneye ait ne varsa her yürekte farklı sözcüklerle anlam bulsa da, Sevgi ve özlem hep aynı...
Acılar ve hüzünler aynı, bütün annelerimizin acı ve hüzünlerinin aynı olması gibi...
İzninizle size bende benzer bir şiirle gelip acınızı paylaşmak istedim. Sevgilerimle.
Kazım BEYSÜLEN
.........................................
Anneler Günü
Ana’m
başımın tacı
Derdimin ilacı.
Bugünün adına “Anneler Günü” diyorlar.
Biliyorum sen “aldatmaca bunlar yavrum” diyeceksin,
Biliyorum güzel anam biliyorum.
Analar sadece bir gündemi anılmalı?
Bu bir oyun.
Analık ve ana hakkı üstüne
çirkin bir oyun.
Bu oyun analarını anmak istemeyen
bir takım (tüccar) hallederiz (!) kafalıların oyunu olmalı.
Senin deyiminle “Gavurun icadı”
Bütün hepsi biraz daha satış,
Biraz daha para için.
Böyle bir günde, sana gelemem.
Bilirim gelsem de kızardın bana;
“Allah’ın günleri torbaya mı girdi.” derdin.
Elbette ana,
Allah’ın günleri torbaya girmedi.
Ana ben takıldım günün adına,
gene de gelmek isterdim sana.
Anam şimdi uzaktasın gelemem.
Özledim seni,
özlemimi anlatamam.
Vadem dolmadı, günümü bilemem!
Lakin, bir gün binersem dört kolluya,
Sevenlerimde dolarsa –Beni uğurlamak için –
bulunduğum avluya.
Sardıklarında bir parça aklibas’a
Gelebilirsem ayağının dibine.
Söz anacığım o zaman
senden ayrılıp gitmeyeceğim bir yere.
İşte o zaman benim her günüm
“Anneler Günüm” olacak…
......................
1992’de kaybettiğim canım anacığıma minnet ve saygılarımla…
Kazım Beysülen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta