her yaşında ana diyen
Yiyemezken o yediren
Ağladıkça derdin bilen
bilemedim anacığım.
Kundagıma sarar iken
tokluğumla uyuturken
Kucağında okşar iken
kadrin başka anacığım
Bilemedim kadrini ben
Cehalete benim sitem
Şimdi yaşım akar iken
İncitiyor anacığım.
Seni sensizken anladım
Çöktüm artık kala kaldım
Seni üzmediğim sandım.
Ben kuzunum anacığım.
Dikiş tutmaz gözüm yaşı
Tutmuşum erimez taşı
Kucağınmış işin başı
Bende nedamet anacığım. A.küçük
Kayıt Tarihi : 14.5.2012 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!