İnsan sevgiyle doğar, hayatın karmaşık yapısına
Anne sevgisi, sevgilerin en temizidir bu yaşamın
En masum, en içten ve en karşılıksız…
Anne kelimesi bile başlı başına sevgiyi çağırır insana
Bu sevgiyle tutunur insan, hayatın zorlu yapısına
Öyle bir zorluktur ki, acı verir bazen
O korumasız yüreğini ve bedenini yakmaya başlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta