Bu şehir sanma ki hep aydınlık,
Karanlık çöker el ayak çekilince.
İnsanlar bomboş,insanlar karanlık,
Çokların içinde azaldım anne.
Ellerim arıyor o güzel ellerini,
Olsan da ayırmasan benden gözlerini,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
