Anne mi Desem? Şiiri - Melek Varvar

Gurbet illerde sevdanın her durağısın
Canım yandığında adını ilk andığımsın
Korktuğumda bağrına basanım
Düştüğümde en hızlı koşanımsın.

Her hatıra bir nakıştır kalbinde
İlacım da tesellim de sende
Ağlamayı yokluğunda öğrendim
Gülmeyi içinde yaşadığım gözlerinde.

Sevda mı desem, şiir mi desem, anne mi desem?
Melek olup gelsen, kuş olup da kanat gersen
Ey yaratıcı gücün eşsiz katresi!
En çok sevenim, en çok özleyenimsin sen.

Belki bir sabah vakti deniz kıyısında
Sudan çıkmış dolaşırken görünürsün
Sevgi nehrinden bir damla daha tadayım
Gözlerimden rahmetin damlaları dökülsün.

Keramet göklerinin güneşi sensin
Gerçeği sözlerinle ebedileştirensin
Senden ayrılmak ne çetin ahvalmiş meğer
Garip gönlüm şimdi ne ile eğlensin?
İnancım da, sevdam da, annem de sensin.