Anne'me... Şiiri - Hikmet Taşbilek

Sana hasretim neden bitmez,
Yanımda olsan da, olmasan da...
Kokunda huzur neden bitmez,
Yanımda olsan da, olmasan da...

Seni özlemek çok güzeldi,
Çıkıp gelirdim ya ansızın,
En büyük süprizdi bilirdim.
Karşında görünce beni,
Gözlerindeki o gülümseme
İşte o gülümseme var ya
En sevdiğimde bile yoktu.
Çünkü hiç kimse sevmedi beni.
Sevemedi, senin kadar Anne...

Hasta derlerdi de, gelemezdim yanına,
Her telefonda ürperirdim,
Açarken telefonu içim sızlardı.
Duyacağım kelimelerden korkardım.
İnan ki korkmuyorum artık,
Telefonlar istediği gibi çalsın.
Sol yanağıma kondurduğun son öpücüğün,
Var ya o öpücüğün...
En sevdiğim kişi bile ayrılırken,
Düşünmedi son öpücüğün ne olduğunu.
Çünkü hiç kimse sevmedi beni.
Sevemedi, senin kadar Anne...