Bilirsiniz susuz kalan papatyayı,
Kaybettik gülümseyen yapraklarını.
Çocuk olan neşesini renkli nefesini,
Yere göğe sığdıramadığımız.
Mahremi bize ait olan pencereyi.
Sunulan imkan değildi insandı.
Anlamadan ziyaret oluverdik.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta