Anne Şiiri - Hamdi Özel

Bu sabah uyandığımda; yeni bir güne başladım,
Güneşin dünyayı aydınlattığı tertemiz bir gündü,
Anne; seni ilk görüp anladığım anı hatırladım,
Taptaze,mis gibi,berrak ve zaman sanki dün'dü.

Aklıma birden çocukken bize anlatılanlar geldi,
Kanıyorduk seninle ilgili hikayelerin doğruluğuna,
Neden sonra hayat bana en doğru bilgiyi verdi,
İşte o zaman inandım zembilli leyleğin sen olduğuna.

Halbuki ne kadar büyütmüştüm zembil ile leyleği,
Erişilmez değilmiş hiç başkalarından dinlediklerim,
Meğer içindeymişim zembil'in,koynundaymışım leyleğin,
Senin şefkatin ve sıcaklığınmış,hissettiklerim.

Şimdi daha iyi anlıyorum seni,çok daha iyi,
Yaşadığım hatıralara bakıp gülmek geliyor içimden,
Bildiklerimden fazlasını öğreniyorum,anıyorum maziyi,
Çocuklarımı büyüten; fedakar bir anne olan eşimden.

Biliyorum senin kıymetin kelimelerle anlatılmaz,
Şefkatinin derecesini ölçecek bir alette icat edilmedi,
Seni anlayacak,seni hissettirecek duygular anlatılmaz,
Ancak hislerime tercüman olan; bu kadarcık kelimelerdi.

(2007-ordu)