Anne Şiiri - Salih Kocabaş

Fedakarlığın vazgeçilmez tek ilacı,
Beşikten mezara,merhametin baş tacı,
Aydınlık güneşine koşar kardeş,bacı,
Ayrılığı sevmez,dostluğu hep yapıcı.

Yok demez,isteyene bal veriri petekler,
Üşenmez,sevdalara sevgi,barış ekler,
Değişmez sırdaş,gideni sabırla bekler,
Cana can veren kokusunu herkes özler.

Gözyaşlarıyla sulanan ümitler solmaz,
Gurbet elde katmerleşen çileler dolmaz,
Anne hayali hasretlere çare olmaz,
Kavuşunca,gönüllerde gam,keder kalmaz.

Almadan vermeyi sever,şefkat simgesi,
Uykularda ılık ılık eser nefesi,
Yüreklerde sevgisi,kulaklarda sesi,
Hayat yolunda yürürken rehber,bilgisi.

Şifa alınır,öpülesi ellerinden,
Duası kurtarır,beterin beterinden,
Yavruları ilham alır,alın terinden,
Ne çiçekler koklanır,gönül bahçesinden.

Zor demez var gücüyle engelleri aşar,
Merhameti çok,gönülden gönüle taşar,
Yorulmak bilmez,hep evladı için yaşar,
Mürüvvetini görünce, coştukça coşar.