Anne Şiiri - Hilal Atar

nede cabuk gecti bir uzun yil
hic yasayamam gibi geliyordu oysaki ilk seni kaybettigim zaman
hayat iste acilari icimize gözyaslarimi geceye gömüpte yasiyoruz
yasamak gerektigi icin yasar gibi yasiyoruz

oysaki ta suramda surda iste gönlümün derinliklerinde
öyle bir isyan hüküm sürüyorki
gülen gözlerimin arkasinda gözyaslarim seller gibiyken
dilimde mutluluk ve sahte gülüslerle yüzümde
$u oynadigim oynun arkasinda
öyle büyük bir firtina varki, deprem, kasirga ve cöl yanginlari var sadece

iste kimsenin bilmedigi ben
benide bilirdin bir tek sen, sen anne
gözümden bir bakisda anlardin ne söylemek istedigimi
dilim söylemeden senin dilin söylerdi, beni bilirdin sen
cünkü sen annemdin sen anne

tam bir yil olacak bir yil daha dün gibi
biliyormusun anne, artik korkmuyorum günlerin cabuk gecmesinden
cünkü biliyorumki her gecen gün sana daha cok yaklasiyorum
biliyorum her gece beni cagirmandan belli, belli özledin beni anne

bende seni, bende seni cok özledim anne
belki bugün belki yarin ama illakide ben gelecegim, bekle bekle beni anne
gözlerimi her gece kapattigim zaman
sen sen yalnizca sen varsin bütünüyle gecemde anne

anne

03.09.05
Hilal Atar