Anne Şiiri - Nuri Peksöz

“Anadolu’nun bütün garip annelerine.”

Bir masalı yarım koydun giderken,
Kerem yandı, Aslı yanar mı anne?
Karlı dağda tezen bir ala geyik,
O doru at, bana döner mi anne?

Artık teskin etmez beni bu şarkı,
Viran koyup gittin, sen evi barkı,
Böyle döner derler feleğin çarkı,
Üflesem o ateş söner mi anne?

İlmek ilmek, nakış nakış bu yazı,
Nedameti besler o derin sızı,
Okula giderken ağlardın bazı,
Çocuğun gurbetten döner mi anne?

Kırıldı savruldu bu sabır taşı,
Ne olur al beni, kalbinde taşı,
Kaybettim dünyayla bütün savaşı,
Eller gökte, gözler pınar mı anne?

Mücrimim kalbinde yıka yu beni,
Yokluyor her gece bu arzu beni,
Kandıkça yakıyor neden su beni?
Nedamet ateşi söner mi anne?

Senden öğrendiğim mübarek kelam,
Secdeye kapanır seninle âlem,
Selam anneciğim, binlerce selam!
Felek hasret ile sınar mı anne?

Asi oldum helal eyle hakkını,
Kabre çıkar bütün yolların sonu,
Biçilir ervahta şefkat ekini,
Atba rahmet ile anar mı anne?