Kaç mevsim yokluğunda üşüdü ellerim saymadım anne...
kaç kere çaldılar çocukluğumu. Hiç bilmiyorum.
kaç kere sırtladım dünyanın yükünü. gençliğimin omuzlarına.. hiç saymadım bilmiyorum
kaç kere sevildim hiç bilmiyorum ama.
kimse senin gibi sevmedi anne..
kaç kere düştümde.. soğuk taşlara kimse. sen gibi sarılıp kaldırmadı anne.. . ah annem.ah beni kaç kere vurdularda bir tek senin yokluğunla öldüm anne
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
0Oldukça duygusal bir şiir. Son dizesindeki bağlantıyı çok kuramadım ama beni etkiledi. şiirin kadehinde şenlenin...
Gerçek ölüm yaşarken ölmektir ne yaşarsın nede gerçekten ölürsün
Şiir güzeldi tebrikler
ANNE şiiriniz
harika olmuş
kutlarım sizi
Annelerimiz başımızın tacıdır
dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta