Anne Şiiri - Dile Gelmeyen Cümleler

yokluğun

yıldızlar gibi karanlık…

Her gece arıyorum seni,

ellerim yalnızca

soğuk havayı tutuyor.

Kokun

hâlâ evin duvarlarında,

sesin

kulaklarımda yankılanıyor.

Şehre sinmiş kokun,

bir avuç toprağa saklanmış,

ben geldim anne, uyansana…

Bak evladın öksüz kalmış…

Sensizim,

anıların

nefesimi kesiyor,

rüzgâr

boş sokaklarda

bir yaprak gibi savuruyor beni.

Son bakışların

içimi ağlatıyor,

adını anınca

boğazım düğümleniyor,

hıçkırıklarım boğuyor kalbimi,

gözyaşlarım haykırıyor:

Seni çok özledim, annem…

© Fatih Bilen | Tüm telif hakları saklıdır.