Anne Şiiri - Haldun Şişman

Dokuz aylık yoldan geldikten sonra,
Sesini ilk duyduğum anda ,
Hiç bırakmadın elimi hep yanımda ,
Ne zaman uyuklasam tahta divanda,
Gelip üstümü örterdin anne.

Her acıya dayanır ana yüreği,
Kabul olmasa da hiçbir dileği,
Her zaman mutlu, her zaman umutlu ,
Evimin direği, gönlümün meleği.

Beni doğurdu, torunlarını doyurdu.
Bazen beşiğin başında uyurdu,
Kul hakkı nedir, senin yanında
Yanında olmasam da her zaman aklımda,
Aklımdan çıktığın anda, bil ki ölmüşüm anne.

Var mıdır böyle katıksız sevgi
Bitmeyen mesai, sonsuz bir ilgi ,
Benimle ağlar, benimle gülerdi ,
Kendi gözyaşını gizler, benimkini silerdi.

Ne zaman sel gibi burnum aksa ,
Gömleğinle silerdin, mendilim yoksa ,
Önce bizi doyururdun, yemeğin kıtsa,
Sensiz yemeğin tadı yok anne

Ana sevgisi en büyük nimet,
Yerini tutar mı hiçbir servet?
Sen etmezsen merhamet
Sırattan bile geçemem anne.