Sen kapısız kaldığım bir mağarada,
Bir parça ziyamsın.
Sen susuz kaldığım çölde,
Kocaman bir pınarsın.
Sen canımsın, kanımsın.
Dünyada tek varımsın.
Geceleri ağlayış sesime kalkan annemsin.
Hakkını helal et anne, senin hakkını nerede ödeyeceğim.
***
Bir gün bu telaş biter
Şehir hatlarında.
Özleriz dostlarımızı;
Papatyaları, Ayşe Hanım’ı,
Arkadaşlarımı,
Beyaz okulun sessiz koridorlarını…
Ne çare! Geriye ikimiz kalırız.
Kayıt Tarihi : 4.11.2019 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!