benki emekleyerek çarptım acılara
hasret kaldım bir anne kokusuna
yaşayamadım doya doya
içemedim hayata değer katan o sütünü
bundandır işte yaşama karşı güçsüzlüğüm..
unuttum belki
hissizleşen gözlerle baktım her şeye
unuttum mu unutmadım tabi
hep vardın hayalimde..
ellerini yürek bakışını
yıllar süren bendeki yakarışını susturamadım..
boş versene ne anlatıyorsun
sen diyorum kendime
haykırmakmış ne yaptın
onunla yaşamak İçin
bir çaba sarf ettin mi
yüreğinde acıyı dindirmek için
ne yaptın uğraştın mı hiç
kış geceleri üşürken
şefkati ile sıcak kalmak İçin
yıllarca onsuz boş yaşadın..
şimdi yakar beni anne sensiz geçen zamanlarım..
yıllar kalbimi çok kırdı..
içim defalarca burkuldu...
sensiz yıllarım gitti..
artık yakalayamam geçen zamanı..
dalar gözlerim uzaklara
titrer artık bakışlarım...
Kayıt Tarihi : 14.12.2022 12:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!