Anne Şiiri - Sadık Özkan Sadıkoğlu

Bu gece, feleğin koynunda yine,
Sabah ı yaparım, bekleme Anne.
Gece, üstümü örtemez sen gibi,
Saçımı okşayıp, öpercesine.
Karmaşık fikir, bunalmış yürek,
Uzatıp da geceni, dua et Anne.
Birkaç kitap okudum, birkaç iş yaptım,
Ayırınca kapımı, büyüdüm sandım.
Beğendim birini, mecazi sevdim.
Gerçek dost aradım, hem çok terledim.
Sırtıma, paçavradan bir bez koy Anne.