Anne Şiiri - Ergün Karahan

Senin gibi bakıyor oğlum gözlerimin içine
Gözünü budaktan sakınıyorum oğlumun tıpkı sen gibi anne
Kızım isyanlarda kıskanıyor oğlumu baktıkça gözlerine
Bakışın hazineymiş oğluma miras kalmış anne

Babam değişti pişman ediyor evine gittiğine
Yanında gördükçe üvey anneyi kahrediyor anne
Evin her köşesinde hatıran geliyor gözümün önüne
O kadını sırf hatıran için çekiyorum anne

Şaçlarım beyazladı başım gurbet yaşar ellerine
Okşamaz kimse sen gibi ellerin nerde anne
Kavrulur ruhum hasretinden nasıl dayanırım özlemine
Bugün yağmur var toprak sen kokuyor anne

Ağlamadan yermiyim diye sevdiğin yemekleri yaptım yine
Sevdiğin yemekler boğazımdan geçmiyor anne
Ağladım sen diye bakınca oğlumun gözlerine
Soframızın tadı da tuzu da senmişsin anne

Annesizlik ağır bir yükmüş yazılan insanın kaderine
İsyan edip amel defterini kapattırmayacağım anne
Bugün bayram daha çok sızlıyor burnumun kemikleri özlemine
Unuttuk bayramları bayramlar tabutunda gitmiş anne