Umutla çıkılan bir yolculuk...
Başı yaşam,sonu ölüm...
Gittikçe büyüyen,büyüdükçe kör eden ışıklar...
Bir yol kenarında,soğuk asfaltta son bulan yaşamlar...
Anlıktı aslında mutluluklar,umutlar...
Anlıktı insanı ölümle buluşturan hatalar...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
... nerede son bulacağını kimbilebilir yaşamın ...
saygılarımla
Yaşam ne kadar değerli yaşansa da ölüm bir anlık...
Düşmemek için kucağına, çırpınırsın son anda ama;
çıkmışsındır artık yola...
Bazen bir asfaltta, bazen hastalığın pençesinde, bazen... en mutlu anında alır seni kollarına.
Güzeldi, özeldi, anlamlıydı. Kutlarım bu küçücük ama; anlamı, büyük ve bir o kadar da derin olan şiirin için.
Tebrikler arkadaşım...
tebrikler duyarli yürege...kaleminize saglik
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta