uzaklar
kelimesiz çığlıkları gibi yüreğimin
gitmek isteyip gidemediği
sonsuzluklarda
gözlerimin menzilinin dışında
kimi zaman bir kuşun kanadında
ya da savrulan hazan yaprağında
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiri de zevkle okudum.
Şiir tadının bir başka lezzetini duydum.
Başarılar.
yüreğinize gönlünüze sağlık çok güzel bir okudum saygıkar başarılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta