Anlayamadım Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Baharda açılan çiçekler gibi,
Sen niye gönlüme açılmıyorsun?
Cıvıl cıvıl öten böcekler gibi,
Sevgi dallarına saçılmıyorsun.

Tertemiz yüreğin tertemiz yüzün,
Niye gönül sazın çalıyor hüzün?
Bilirim baldan da tatlıdır sözün,
Niye zehir gibi içilmiyorsun?

Camdan bir kasedir aşık yüreği,
Hayalleri sonsuz, görür ırağı,
Yağdırdın üstüme her gün kırağı,
Buz tuttun çözülüp açılmıyorsun.

Zevk mi alıyorsun ağlatıyorsun?
Yüreğimi oda dağlatıyorsun,
Her gün bana kara bağlatıyorsun,
Geçmek istiyorum geçilmiyorsun.

Bunca yıl ah edip ağladığına,
Şimdi güvenmezsin inandığına,
Bin pişman gibisin tanıdığına,
Gördüğüm sen misin? Seçilmiyorsun.

Kör kuyuya attın görünmez dibi,
Sanki yaşamamın sensin sebebi,
Gönül bahçesinde sümbüller gibi,
Biçmek istiyorum biçilmiyorsun.

Ümit’im bu nazlar kimin nesine,
Bunca yıl bekledim bir “gel! ” sesine,
Hasret kaldım yine gül nefesine,
Gonca güller gibi açılmıyorsun.