Bazı çırpınışlar sondur, bulunduğun batakta
Bazısına rahat yoktur, ne sokakta ne yatakta
Bazısına görünür mutlu yarın âfakta
Halbuki bilmez, yiyecek ekmek yok mutfakta
İnsan iki melekeyle birlikte yaratılmış,
İyilik te kötülük te özüne çoktan katılmış
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta