Anlattıklarım yaşadıklarımın izini taşısa da
Yaşamadıklarımda saklı hayatım.
Mahsumiyeti ve günahın aynı kapta harmanlarken beynim
Yüreğimi umuda yatırıyorum her gece.
Hatırlamak istemediğim
Çağlardan geliyor acılarım.
Kumdan yaptığım kalemi,
dalgalardan koruyamadığım zamanlardan
Çaresizce seyrederim halen suyun başında yıkıntıları.
Bedenim ne kadar uzaklaşsa da
Saatlerin durduğu, güneşin ısıtmadığı
Gecelerde uyuyor çocukluğum.
Yıllar sonra beklenmedik bir kazayla,
tanımadığım bir yalnızlığa uyandırıldığımda,
Bir ressamın çizdiği haritalar dolu yüzümle buluyorum kendimi aynanın karşısında.
Satır aralarında ararken hayatımı
dostlardan öğrendim, hayata karşı başka, kendine karşı başka olmayı.
Geçenlerde çocukluğumu gördüm rüyamda
Gözleri ışıl ışıl ne masumdu hayata karşı.
Nerde şimdi o çocuk?
ben hangi istasyonundayım hayatın bilmiyorum.
Göz görse, kulak duysa da yürek kabul etmeyince yaşananları
Takılıp kalıyor hayat, zamanın boşluklarına
Kaybedilen bir sınava...
Bir ihanetin sabahına...
Zamansız kaybedilenlerin anısına..
kaybetmekten korkulduğu için söylenmeyen sözlerin ağırlığına..
Zahir ve Batıl yer değiştiriyor.
Kaderimiz sanıyoruz
Kararsızlık ve korkaklığımızdan teğet geçtiğimiz hayatı.
Ey AŞK gel suyun başına
Bir sen bağlıyabilirsin beni öteki yarıma.
Kayıt Tarihi : 6.4.2013 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
son derece başarılı birikimlerinizi
gün ışığında okuyucusuyla buluşturmanız
mükemmelin üstünde .
okuyup da kutlamamak elde değil
yürekten yüreğini kutlarım
yeni paylaşımlarda buluşmak üzere
yine beklerimi
salim erben
TÜM YORUMLAR (2)