Hasreti yıkadım gözyaşlarımla
Gönlümü besledim senin aşkınla
Zincirler vurdum yanan bağrıma
Yinede kalbime söz anlatamadım
Gömmek istedim çektiğim acıları
Yaralarımı dağlayan tutkularımı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta