Sırtımı dönerken senli kalabalığın çaresizliğine
Gizledim gözyaşlarımı rüzgârdan
Yine de aldı götürdü bir yanımı geriye doğru
Ne önüme bakabildim umutla ne de geriye
Yalnızlığı kimseye anlatamadım
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta