Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
anlatabilsem diye başlamışsın ama çok güzel anlatmışsın zaten. içindeki iyiliği barışseverliği devrimci ruhu yitirmemen umuduyla..
güzel bir şiirdi..tebrikler..
Ah anlayabilseydik kendimizi.. O zaman bir başka olurdu..
ne kadar anlatırsan anlat
ve ne kadar bilirsen bil
senin bildiğin
karşındakinin anladığı kadardır demiş MEVLANA...
kutlarım
duyarlı şair yüreği.
İlginize teşekkür ediyorum pedalisa..sevdiklerim ve sevenlerim anlıyor beni..Benim derdim ,sözüm aymazlara..Sevgilerimi gönderiyorum..
Tebrikler efendim..
Fakat; naçizane bir fikrimi beyan etmek istiyorum affınıza sığınarak...
Kişinin kendisini anlatmaya çalışmasından çok, kendisini anlayabilecek insanlarla beraber olabilmesi önemlidir bence...Zira; kişi kendini ne kadar güzel anlatsa da karşısındaki insanın anlama derecesinden fazlasını ona aktaramaz...
Saygılarımla..
duyarlı şiir güzel şiir sevgiler.
Bilsen ki, tek başına yaşanamaz sevgi,
Yüreğim kanar, ölürüm yavaş yavaş
Tıpkı sessizce ağlayan Dünya gibi.
çok yürekten ve içten ..
selam ve saygılarımla kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta