Neydi o şey zaman zaman,
Ömrümüzden gelip geçen.
Bazı duraklarda rasladığımız
Peşinden koşarken yakalayamadığımız
O tanıdık yüz, o tanımadık yüzler
Biz hep yerinde duran bir istasyon,
Ve başlarını çevirmeden
Gelip geçen yolcular....
Onların acelesi var gibiydi.
Her takvim yaprağının,
Aldığı bizden ömrümüzden
Dalga dalga yayılan
İçimizden taşan o şey...
Denizlerin dalgalarından,
Takılıp kalan mavnalara...
Martıların kanadında,
Bir meltem gibi esen
Ve her akşam
Kapımızın önünden geçen sen;
Süzülüp sessizce giden gemi,
Yelkeni ipekten tülden dokulu
Miski amber kokulu
Ve uzaklar;
Oysa ki sen ne kadar yakınımda
O kadarda uzağımdayken
Başımda esen o şey ne ise?
Bir ilahi gibi huzur veren
Aşk gibi terennüm eden
Kayıt Tarihi : 2.6.2007 23:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!