Anlasana Şiiri - Gönül Kütük

Sen benim dünyamsın anlasana.
Anlasana güneş öksüz toprak cansız
Ben sensiz anlasana.

Okyanusumun mavisi cayır cayır yanıyor
sensiz maviler kızıl.
İçimin yangınında ellerim donuyor anlasana.
Adını her duyduğumda yüreğimden tozlu bir köy yolu uzuyor,
Kenarına oturmuş çocukluğum
Elinde bir tas su ile seni bana uğurluyor.
Adımlarını sayıyor gün batımına kadar,
Yüzüne düşen turunculukta senin dönüşün var
En doğru akıbetim en doğru teslimiyetimsin anlasana.
Sensiz hiçbir elbise üzerime yakışmıyor
Hiçbir yüzük parmağıma olmuyor
Rüzgar saçlarımı rehin alıyor anlasana.

Aşıklar ağaç aralarında saklambaç oynamıyor
Eğilmiyor salkım söğüt dalları anlasana.
Kelebekler Şiirlerime ilham vermiyor
Kadife çiçekler eskisi gibi kokmuyor anlasana.

Bir yanım seni hala bekliyor
Kapı eşiğinde duran bir sandalye gibi
Üzerinde oturmayan bir sevda var anlasana.
Ne zaman unuturum desem her yerden çıkıyorsun karşıma
Sen benim bitmeyen cümlemsin anlasana.

Suya bile dokunsam ellerim sen kokuyor
Hangi aynaya baksam yüzün kalıyor gözlerimde anlasana.
Kendime bile benzemiyorum artık
Senin gidişinle değişti rengim
Adımı unutsam yeridir anlasana.

Bir kalp bu kadar yanar da yine de ateşe koşar mı?
Gözlerimde silinmeyen adının izi var anlasana.
Sen benim dünyamsın anlasana.
Anlasana.