Anlasana Şiiri - Tezcan Bilgiç

Vazgeçmek gerekir işte bazen,
Aşktan, sevgiden, hasretten...
Değsin diye gönüller birbirine,
Mühür vurulur dillere.
Keşkeler kalır sadece,
Gelecekle geçmiş arası arafta.
Yaşlar gözden gönüle sırat,
Üzüntüler sadece içteki ızdırap...
Anlamaz bilmeyenler sevmeyi,
Kalp ayrı vurur yerinde,
Felek ayrı, sevince.
Kolay gelir unutmak,
Sadece dillere aslında
Silmek gönülden en zoru,
Yanan yürekler dünyanın koru...
Affetmek bazen tek yolu.
Yağmur öncesi bir dolu,
Yürek şimdi yaralarla dolu.
Hasret ulaşılmayan sevgiliye,
Toprağın yağmura hasreti gibi...
Vazgeçmemek ümidiyle...
Dizeler anlamsız son nefeste,
Yüreğim sende kalmış, keskin kafeste
Yokluğun derin yara inceden inceye...