Anlarsın Kadın Şiiri - Erdem Gümüş 2

Dedim birkaç mısra, fasıl anlatsam;
Belki de şiirden, anlarsın kadın.
Bilmem nasıl desem, nasıl anlatsam;
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

Bin dört yüz yıl evvel, günlerden cuma,
Hülleyle muteyle, sen oldun kuma,
İtiraz etmedin, gönüldün kum'a,
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

İnince cehalet, vahabi çöle,
Pazar pazar gezdin, satılık köle,
Atatürk'le bitti, çektiğin çile?
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

Nüfus sayımında adın da yoktu,
Seçme seçilmede, kadın da yoktu,
Biat etmediysen, tadın da yoktu,
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

Belin incecik de, fikrin mi kalın!
Namus niye senin, tapulu malın?
Gel aklını kullan, nedir bu halın,
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

Özgürlük atamdan, sana hediye,
Sen karşı cinsine, kul olma diye
Özgürlük verene, nefretin niye?
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

Tüm insanoğlunu, doğuran sensin,
İnsan hamurunu, yoğuran sensin,
Alt sınıfım diye, bağıran sensin,
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

Sürç-i lisan sözüm, geldiyse ağır,
Ben seni savundum, yüreği sağır,
Ben kadınım diye, onurla bağır,
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

Cumhuriyet senin, kurtuluş anın,
Bağımsızlık senin, en güzel yanın,
Mustafa Kemal'dir atan vatanın,
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?

Saçı uzun aklı kısa değilsin,
Bir kadın erkeğe, niye eğilsin?
Dinle Figani'yi, uykun dağılsın,
Sen hangi lisandan, anlarsın kadın?